Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Η πολιτισμική μου μοναξιά!!!!



















Γεννιέσαι και μετά από λίγους μήνες βαφτίζεσαι χριστιανός εν αγνοία σου.
Έτσι, επειδή το λέει η κοινωνία.
Μη σε πούνε και αβάφτιστο και είσαι η ντροπή της γειτονιάς,
όπως εκείνο το μπάσταρδο της Ελενίτσας που πηδιόταν από δω κι από κει
και απόμεινε τελικά μόνη με την κοιλιά τούρλα.
Εσύ όμως είσαι χριστιανός και μόνο αυτά που λες εσύ και πιστεύεις στέκουν.
Οι μουσουλμάνοι είναι μαλάκες που περιμένουν να έχουν χαρέμι
και πιλάφι στον παράδεισο!
Εσύ που περιμένεις να την ''πίνεις'' με αγγελούδια στου παράδεισου την πόρτα 
είσαι λογικός.
Όπως και ο άλλος που θέλει να αποτεφρωθεί και να ρίξουν τη στάχτη του στο Αιγαίο.
Ίσως να φαντασιώνεται ότι ακολουθώντας τα βήματα του Αιγέα, άμα ταφείς στο πέλαγος,
αυτό μετά θα πάρει το όνομα σου και από Αιγαίο θα μετονομαστεί σε Μητσαίο πέλαγος.

Όλα όμως έχουν την λογική τους και τη χρονική τους ακολουθία.
Πας στο σχολείο και υποχρεώνεσαι να λες την προσευχή κάθε πρωί.
Γιατί;
Γιατί έτσι πρέπει!
Στα θρησκευτικά μαθαίνεις για τον καλό θεούλη που είναι δεδομένο πως πρέπει
να τον πιστεύουμε.
Γιατί;
Γιατί έτσι!
Στην ιστορία σου διδάσκουν μαι δεδομένη εθνική αφήγηση ( του Παπαρρηγόπουλου) και
μαθαίνεις τις ημερομηνίες που δικαίως κατατροπώσαμε τους εχθρούς και 
εκείνες που μας έσφαξαν αδίκως.
Τα πως και γιατί δεν αφορούν κανένα.
Το τι οδηγεί στους πολέμους, στις κατοχές και στις σφαγές, 
δεν αφορά τους εθνικούς μύθους!
Μόνο ότι ''οι από δω γαμάνε τους από κει''

Μπορεί να μπερδεύεις ενίοτε την 25η ...''Οκτωβρίου''....με την 28η...''Μαρτίου'',
μπορει να μη θυμάσαι αν το ΟΧΙ το είπαμε στους Ιταλούς, στους Γερμανούς,
στους Τούρκους ή στους Βέλγους, αλλά σημασία έχει πως- όποιοι κι αν ήταν-τους γαμήσαμε!
Μπορεί να μην αναρωτήθηκες ποτέ τι διάολο λέει ο Σολωμός στους συγκλονιστικούς του
στίχους : Απ'τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά
               και σαν πρώτα αντρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
Ίσως δεν κατάλαβες ποτέ, αλλά το χειρότερο είναι πως αναρωτήθηκες κιόλας 
τι διάολο γράφει αυτός ο Σολωμός, που κάπου άκουσες πως τελικά δεν είναι 
ποταμόψαρο αλλά άνθρωπος.
Πιθανών να κραυγάζεις ''χαίρω-χαίρω λευτεριά'', λες και της συστήνεσαι!
Χαίρω πολύ Μπάμπης!
Κι όμως κάθε φορά που ακούς τον ύμνο συγκινείσαι και δακρύζεις,
σαν ακούς μια μπαλάντα των scorpions που δεν πολυκαταλαβαίνεις τι λέει,
αλλά τι διάολο, για έρωτες θα μιλάει, ας συγκινηθώ!
Με τον ίδιο τρόπο που αφιερώνεις στην γκόμενα σου το wish you were here των pink floyd
χωρίς να ξέρεις πως ΔΕΝ είναι ερωτικό!
Το αστείο είναι πως συγκινείται και η γκόμενα και μπορεί να σου κάτσει....

Βρε μπαγλαμά, είδες ποτέ τον τίτλο;
΄΄ΎΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ''!
Σου λέει κάτι αυτό;
Δεν είναι ''ύμνος εις την ξενοφοβίαν, ξενογαμίαν και αλλοθρησκοφοβίαν''
Ο Διονύσης ήταν σαφέστατος!
Την Ελευθερία γνωρίζει από την κόψη, την όψη και κλπ κλπ.
Όχι την Πατριδογαμία!
Αλλά εσύ που;
Στο σχολείο και στο σπίτι σου μάθανε μόνο συνθήματα.
Ποτέ δεν κοίταξες βαθύτερα!
Σου μάθανε πως όσα πιο πολλά softex ξοδέψεις ακούγοντας τον ύμνο
και πως όσο πιο ψηλά σηκώσεις τη γροθιά σου στο άκουσμα του, τόσο πιο εθνικοκαβλέας γίνεσαι!
Κι ας μην ξέρεις τι λέει!
Πάντως καλά θα τα λέει!

Δάκρυσες γιατί θυμήθηκες την πρώτη σου φορά στο γήπεδο.
Την ίδια μελωδία δεν είχε και εκείνο το τραγουδάκι που έλεγες ''σε γνωρίζω απ'τη φανέλα
που είναι ερυθρόλευκη''
Ναι ρε! Το ίδιο είναι! Κοίτα κάτι πράγματα!
Έτσι ήσουν περήφανος και τότε για την ερυθρόλευκη, κιτρινόμαυρη και πράσινη ιδέα σου.
Έτσι και τώρα που την καφρίλα σου την έντυσες στα γαλανόλευκα!

Όπως και το ''πάτερ ημών''.
Μπορεί να μη θυμάσαι λέξη από δαύτο, μπορεί να μην καταλαβαίνεις λέξη απ'αυτό,
αλλά άμα σου θίξει κανείς την πίστη στον σκυλοβρίζεις.
Μπορεί να μην ξέρεις ποια είναι η διαφορά με τους καθολικούς αλλά εσύ πάντα 
θα τους κοιτάς με μισό μάτι.
Τι ''filioque'' και μαλακίες τώρα....
Αφού δεν είναι με εμάς θα είναι με τους άλλους τους κακούς...
Γιατί;
Ξέρω γω;
Έτσι λένε....και για να το λένε, έχουν δίκιο!

Κάπως έτσι χτίζονται οι εθνικοί μύθοι.
Συγκινούμαστε, δακρύζουμε, νιώθουμε ρίγη, χωρίς να ξέρουμε το γιατί.
Ξέρουμε το τίτλο, την εικόνα και την λεζάντα.
Αλλά δε διαβάσαμε παραμέσα γιατί βαριόμαστε και δεν μας νοιάζει και στην τελική.
Αισθανόμαστε τιτανοτεράστιοι βλέποντας το κόμικ των 300 
γιατί ο super γαμάουα Λεονάιντας με μια κίνηση ''παρτ'τα αρ@@ μου'' φώναξε
στον Πέρση ''this is sparta''
Και δώστου περηφάνια!
Και αν τον ρωτήσεις ΄΄τι έγινε στις Θερμοπύλες, τι έγινε μετά, τι έκαναν οι Αθηναίοι,
οι Πλαταιείς, οι Θηβαίοι, ο Θεμιστοκλής και γιατί το έκαναν'' θα σε κοιτάει σαν χάνος.
Αλλά βαράει το πουλάκι του κάθε φορά που βλέπει το ''this is sparta''
Και το χειρότερο δεν τα μαζεύει κιόλας...
Και αυτό το σπέρμα βλακείας γονιμοποιεί και μετά το ....20λεπτο.
Και αυξάνονται και πληθύνονται...

Μαζί με τους εθνικούς μύθους.
Που μα μάθανε από το σχολείο.
Αφού μας είχαν βαφτίσει με το ζόρι.
Αφού μας είχαν γεμίσει προπαγάνδα τα μυαλά.
Θρησκευτική και εθνική προπαγάνδα στο μπλέντερ και να σου το μείγμα του Ελληναρά!

Και βέβαια αν ρωτήσεις την ομήγυρη ''ποιος είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας όλων των εποχών;'',
είναι δεδομένο πως το 80% θα σου πει ο Μέγας Αλέξανδρος.
Γιατί;
Γιατί γαμούσε τους βάρβαρους.
Ο Αριστοτέλης; Ο Πλάτωνας; Ο Επίκουρος; Ο Αρχιμήδης; Ο Δημόκριτος; Ο Πυθαγόρας;
Ο Σωκράτης; Ο Κλεισθένης; Ο Θουκιδίδης;
Τι βλακείες μου τσαμπουνάς;
Αυτές οι αδερφές θα είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας;
Ο μεγαλύτερος είναι κάποιος που σφάζει.
Όπως δόθηκε το προσωνύμιο ''Μέγας'' στους αρχισφαγείς Κωνσταντίνο, Θεοδόσιο, Ιουστινιανό.
Αυτοί είναι καλοί...Έτσι μα μάθανε....

Και να' σου σήμερα στην κρίση που ο Έλληνας δεν ανατρέχει σε καμιά γνώση 
των προγόνων του που να μπορεί να του δώσει απαντήσεις!
Η μόνη του γνώση είναι μια ατάκα από ένα κόμικ...this is sparta...

Και βέβαια για να ψάξει κανείς της απαντήσεις, πρέπει πρώτα να βρει της ερωτήσεις.
Πότε ρώτησε; Πότε αναρωτήθηκε; Πότε προβληματίστηκε;
Πότε σκέφτηκε;
Πότε κούρασε τα μάτια του και το μυαλό του να δει, να διαβάσει, να ακούσει;
Τα βράδια έχει τούρκικα, ελληνικά και μεξικάνικα σήριαλ.
Άντε και κανα ριάλιτι για να γελάσουμε με τα χάλια των άλλων.
Που καιρός για διάβασμα, για αναζήτηση, για συζήτηση;
Κι αν τύχεις σε συζήτηση με κάποιους, πέρα από χαζοσυνθήματα κι αναμασήσεις,
δεν έχει κανείς να σου πει τίποτα.
''Να τους κρεμάσουμε όλους, φωτιά και τσεκούρι, μαζί τα φάγαμε, μπουρλότο ρεεεε!!!''
Κι αν πας να πεις μια κουβέντα παραπάνω, να αναζητήσεις τη λογική που έχουν τα πράγματα
πίσω τους, να φωτίσεις τις αιτίες, να τις συνδέσεις με τα αποτελέσματα...τότε αντιμετωπίζεις
μόνο εκφράσεις αγανάκτησης και ειρωνεία από τους γύρω σου.
Κανείς δεν θέλει να κουράσει το μυαλό του με κάποια σκέψη παραπάνω από ένα ''ουγκ''.
Απλά τοποθετεί τον εαυτό του από τη μια πλευρά του νεολληνικού δράματος (όποια επιλέξει)
και πυροβολεί αδιακρίτως.
Γιατί το να σκεφτείς ψύχραιμα απαιτεί σκέψη και γνώση...με μια λέξη κούραση.
Πρέπει να κουραστείς για να αποκτήσεις κάτι.
Εκτός κι αν θες απλά και ξεκούραστα να ρίχνεις μούτζες στους μαυρογυαλούρους....

Η γνώση είναι κούραση.
Αλλά ο λαός μας είναι κουρασμένος.
Όχι γιατί δούλεψε τόσο πολύ.
Είναι κουρασμένος γιατί είναι αγύμναστος.
Πλατσούριζε 40 χρόνια στα αβαθή της γαλάζια λίμνης της Μεταπολίτευσης 
και έπαψε να κουνά χέρια και πόδια, έπαψε να κολυμπά.
Και τώρα βρέθηκε ξαφνικά μέσα στη φουρτούνα και είναι κουρασμένος.
Κουρασμένος επειδή έκανε μια-δυο κινήσεις να κολυμπήσει, αλλά τόσος καιρός ακινησίας 
και αδράνειας τον έκανε αγύμναστο και να κουράζεται εύκολα.
Δεν έχει άλλη όρεξη.
Ανέθεσε την σωτηρία του σε άλλους που ακόμα έχουν.
Κι αυτός θα μάθει τα νέα από την τηλεόραση.
Άλλωστε ο καναπές του δεν του ζητάει σκέψη, αναζήτηση και γνώση.

Και που να την τσιμπήσει την γνώση;
Όταν είναι μικρός;
Από τους γονείς του που τον γράφουν στ'αρχίδια τους και τριγυρνάνε από δω κι από κει
και έχουν παρατήσει το παιδί με ένα playstation για να μην γκρινιάζει και να παίζει όλη μέρα;
Ή μήπως στους υπολογιστές που παίζουν όλη μέρα κάτι online games που κάτι καλά τέρατα
σκοτώνουν κάτι κακά τέρατα;

Που χώρος για παιδεία;
Στα μπουρδέλα, που καταχρηστικά ονομάσαμε ''σχολεία'',
που το μόνο που κάνουν όλη μέρα είναι ζωντανή αναπαράσταση των όσων κάνουν 
στα online games, ενώ οι δάσκαλοι απλώς διεκπεραιώνουν τη συμπλήρωση του βιβλίου ύλης
και το ωράριο τους;
Που χώρος για παιδεία;
Στην τηλεόραση, που όλη μέρα δείχνει κάθε είδους μαλακία που δεν χρειάζεται σκέψη
ή αντίληψη παρά μόνο ένα χέρι έτοιμο να αυνανιστεί βλέποντας βυζιά και κώλους;
Που χώρος για παιδεία;
Στους δρόμους, που ο μέσος μαλάκας συμπολίτης μας, προσπερνάει απ'το πλάι την ουρά
του κόκκινου για αριστερά, τους τη βγαίνει από τη δεξιά διπλή γραμμή κι άμα του πει 
κανείς κουβέντα τον στολίζει κι από πάνω;
Που χώρος για παιδεία;
Στα γήπεδα που μαγκιά είναι να βγεις πρώτος, με όποιον τρόπο κι αν το πετύχεις;
Στις εκκλησίες που το παπαδαριό ξερνάει μίσος για τους υπόλοιπους;
Στα μπουζούκια που μαθαίνεις πως όσο πιο κοντή είναι η φούστα και όσο πιο κουνιστός
είναι ο κώλος σου, τόσο πιο ψηλά θα ανέβεις;
Που χώρος για παιδεία;
Όταν μαθαίνουν πως ο νόμος είναι το δίκιο του ισχυρού. Του εργολάβου, του εφοπλιστή,
του βιομήχανου, του υπουργού, του πολεοδόμου, του μπάτσου, του χρυσαυγίτη, του αρχιμανδρίτη;
Που χώρος για παιδεία;
Σε μια χώρα που που κολυμπάει στα σκατά κι αντί να προσπαθήσει να βγει από το βούρκο,
αυτή ζητάει βατραχοπέδιλα και μπρατσάκια;

Σε αυτή τη χώρα που οι αστικοί και εθνικοί μύθοι αντικαθιστούν την λογική εξήγηση
δεν θα μπορούσε να συμβεί αλλιώς : Σαμαράδες να κυβερνούν, Μπόμπολες να ενημερώνουν,
Άνθιμοι να καταγγέλουν και Κασιδιάρηδες να σφάζουν!!!!


Υ.Γ: Νιώθω τόσο μόνος σ΄αυτή τη χώρα.
Μόνος μου τα λέω, μόνος μου τ'ακούω.
Μόνος μου αγανακτώ, μόνος μου τα θυμάμαι, μόνος μου τα ξεχνάω.
Μόνος μου θα τα κουβαλώ, ώσπου κι αυτά να χαθούν μαζί μου....
Αει στο διάβολο, βαρέθηκα....


Μάνος Σαββιδάκης


2 σχόλια:

  1. Δεν είσαι μόνος σου αδερφέ μου...Δύσκολα όλα...μα είμαστε κοντά...
    Χαιρετισμούς από το νησί της Σύρου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Εμπάθεια έχει χρώμα Σκυφτό.
      Η Φιλαργυρία έχει χρώμα Φτωχό.
      Η Φιλαυτία έχει χρώμα Νεκρό.
      Η Απληστία έχει χρώμα Χολερικό.
      Η Προδοσία έχει χρώμα Αβυσσαλέο.
      Η Υποκρισία έχει χρώμα Χαμερπές.
      Η Πίστη έχει χρώμα Ελεύθερο.
      Η Ευεργεσία έχει χρώμα Ειρηνικό.


      Του ανθρώπου τα χρώματα πεθαίνουν.
      Ευτυχώς!
      Του Θεού όλα ανασταίνονται.
      Ευτυχώς!
      Μάνος Σαββιδάκης

      Διαγραφή