ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑ!!!

Κάθε φορά που χρησιμοποιώ την λέξη πατρίδα, βλέπω στο πρόσωπο σου την γνωστή 

ερευνητική έκφραση, σημάδι ότι ψάχνεις στην εσωτερική ντουλάπα του μυαλού σου

να βρεις το κατάλληλο καρτελάκι που θα μου καρφιτσώσεις στο στήθος.

Δεν είναι και εύκολη δουλειά βέβαια αυτή.

Η ντουλάπα είναι γεμάτη από αμέτρητα καρτελάκια και ταμπέλες, σε μεγάλη ποικιλία 

σχεδίων και χρωμάτων. 

Ελέγχεις αν η ταμπέλα "καρατζαφερικός" είναι η κατάλληλη. Αμφιβάλεις...Υποψιάζεσαι 

ότι το "ορθόδοξος" δεν είναι ο τύπος μου!

Μήπως "κρυφο-δωδεκαθειστής"? Ταιριάζει, αλλά δεν μπορείς να βρεις στοιχεία εδώ μέσα

για να το τεκμηριώσεις.

Μήπως "χρυσαυγίτης"? Μπα! Άλλωστε ξέρεις ότι μισώ τους φονιάδες των προγόνων μου!

Μήπως "συγκαλυμένος ακροδεξιός"?...Α μα ναι! Αυτός θα είμαι!...Με βρήκες!

Τελικά δεν μπορεί να σε ξεγελάσει κανένας εσένα ανθρωπάκο μου!

Έχεις μαγικά ταμπελάκια για όλους. Για τους χριστιανούς. Για τους αιρετικούς.

Τους κουκουλοφόρους. Τους χουντικούς.Τους αριστεριστές. Τους αριστερίζοντες.

Τους αναρχοαριστερούς. Τους ακροδεξιούς. Τα φρικιά. Τους φλώρους....Για όλους!

Και δεν έχεις και άδικο εδώ που τα λέμε. Όλοι αυτοί στο παρελθόν προσπάθησαν 

να σε παρασύρουν και τα ταμπελάκια σε βοήθησαν να τους αναγνωρίζεις 

και να τους αποφεύγεις. Όμως το παράκανες ανθρωπάκο μου! Ξεχάστηκες!

Και κόλλησες από ένα ταμπελάκι σε όλους.

Και πλέον δεν μπορείς να πιστέψεις ότι υπάρχουν και άνθρωποι χωρίς ταμπέλες.

Άνθρωποι που δεν ανήκουν στις ομάδες που έφτιαξες.

Πως?

Μα υπάρχουν άνθρωποι που δεν ανήκουν σε ομάδες?

Μα εκτός το πολιτικό μαντρί, υπάρχει το εργατικό μαντρί, το ποδοσφαιρικό,

το αριστερό, το δεξιό, το αναρχικό, το αντιεξουσιαστικό, το εθνικιστικό,

το αντιεθνικιστικό...Δεν μπορεί, σίγουρα θα βρούμε ένα....

Ποιό είναι λοιπόν το καρτελάκι που δεν έχεις?

Θα σου πω....Το Ελληνικό!

Τι έγινε ανθρωπάκο? Δεν στο δώσανε μάλλον αυτό το καρτελάκι οι εξουσιαστές σου!

Μη γελάς. Δεν είναι για γέλια. Είναι για κλάματα...

Ένα χέρι σου κρατάει το κεφάλι μέσα στη λεκάνη της οικονομικής κρίσης ανθρωπάκο

και εσύ προσπαθείς απελπισμένα να αναπνεύσεις και από την άλλη σου κλέβουν

το πετρέλαιο, τον χρυσό, την πατρίδα σου και την ελευθερία σου!

Και ελπίζεις ότι το χέρι θα χαλαρώσει την λαβή και θα ξανα αναπνεύσεις.

Δεν μπορεί να θέλουν να σε πνίξουν, λες...Και συνεχίζεις να ελπίζεις!

Ότι είναι μια κρίση σαν όλες τις άλλες.

Ότι η κρίση θα τελειώσει πριν περάσει η επόμενη λεπίδα!

Ότι εσύ θα την γλιτώσεις!

Εις βάρος κάποιων συμπολιτών σου ίσως, αλλά δεν έχει σημασία.

Σημασία έχει να γλιτώσεις εσύ!

Δεν ξέρω που στηρίζεις την πεποίθηση σου ότι το χέρι θα σε αφήσει!

Αυτή τη φορά θα σε πνίξουν ανθρωπάκο...Γιατί να σε πνίξουν?

Μα για να σου πάρουν την περιουσία βρε χαζούλη...

Δεν έχεις? Α! ρε ανθρωπάκο! Φυσικά και έχεις!

Στο φωνάζουν ένα σωρό άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και επιστήμονες,

ότι έχεις χρυσό, πετρέλαιο, ουράνιο και ένα σορώ άλλα πολύτιμα.

Ότι έχεις βιομηχανία τουρισμού, που τόσα χρόνια δεν την προωθούν,

για να την απαξιώσουν και αυτή όπως έκαναν με τόσα άλλα περουσιακά σου στοιχεία.

Η ιστορία του ενός φτωχού λαού που ζει σε πλουτοπαραγωγική χώρα δεν είναι πρωτότυπη.

Το έχουν ξανακάνει και σε άλλους λαούς. Πολλές φορές με φρικτό τρόπο.

Αλλά εσύ δεν ασχολείσαι με τέτοιου είδους υπερβολές...

Εσύ ασχολείσου με τα ταμπελάκια σου!

Μάθε λοιπόν ανθρωπάκο ότι γεννήθηκες στην Ελλάδα και έμαθες να μιλάς 

μια πανάρχαια γλώσσα.

Και κληρονόμησες την πιο όμορφη χώρα του κόσμου, με βουνά, με νησιά, με παραλίες,

με δάση, με καταράχτες, με ορυκτό πλούτο και με τεράστιο πολιτισμό που δίνει στο λαό σου

δόξα ανάμεσα στους λαούς σε όλο τον κόσμο!

Αυτήν την περιοχή, την τόσο πλούσια, που όλα αυτά τα χρόνια οι εχθροί την εποφθαλμιούσαν,

την κράτησαν με αίμα οι προγόνοι σου, για να σου την παραδόσουν.

Και μετά από κάθε μάχη, μετά από κάθε νίκη, διαπραγματεύονταν ένα χάρτη.

Με σύνορα.

Και την όνομασαν ΠΑΤΡΙΔΑ!!!

Και σου κληρονόμησαν αυτή την περιοχή, για να μπορείς να διαφεντεύεις την ζωή σου

εντός των ορίων της, Εντός της οποίας μπορείς να κατέχεις την περιουσία σου.

Το ΣΠΙΤΙ σου, δηλαδή!!!!

Και εσύ όχι μόνο λερώνεις την πατρίδα σου, αλλά αδιαφορείς και από πάνω!

Κοιμάσε. Την ώρα που σε κλέβουν. Και τους βοηθάς κι όλας!

Με ποιόν καταραμένο τρόπο σε έπεισαν ότι η διατήρηση της πατρίδας σου 

είναι καθήκον κάποιου άλλου δεν μπορώ να καταλάβω?

Πως κατάφεραν και σε έπεισαν να πριονίζεις τον κορμό της πατρίδας σου με τόση μανία 

δεν μπορώ να το χωνέψω?

Πως κατάφεραν να σε κάνουν να χλευάζεις την πατρίδα σου, να πατάς τη σημαία σου, 

να αμφισβητείς τον πολιτισμό σου, να αδιαφορείς για τα κυριαρχικά της δικαιωματα 

και γενικά να την πολεμάς με κάθε τρόπο, λες και το δικό σου σπίτι δεν θα καεί μαζί 

με των άλλων Ελλήνων, πραγματικά δεν μπορώ να το καταλάβω!

Μπορείς ανθρωπάκο μου να είσαι και διεθνιστής...Εδω σου βάζω εγώ ταμπελάκι...

Και εσύ ανθρωπάκο που αδιαφορείς για την πατρίδα και με χλευάζεις όταν μιλάω γι'αυτήν,

και διατυμπανίζεις ότι δεν σε νοιάζουν εσένα όλα αυτά και ότι εσύ θα κοιτάξεις να σώσεις

την οικογένεια σου...Πάρε λοιπόν την οικογένεια σου και τα ταμπελάκια σου και σε άλλη παραλία!!!

Για σένα άνθρωπε που θα μείνεις, να ξέρεις ότι για την όμορφη πατρίδα που κληρονομήσαμε,

θα πρέπει δυστηχώς για ακόμη μια φορά να πολεμήσουμε!

Διότι αν δεν το κάνουμε σε είκοσι χρόνια από τώρα δεν θα μιλάει κανείς για την Ελλάδα!

Ούτε την αρχαία...Ούτε την νέα!

Και όταν προσπαθούν να σε μπερδέψουν οι σειρήνες να θυμάσαι τα λόγια 

του μεγάλου στρατηγού Μακρυγιάννη....

"Κι Όσο αγαπώ τήν πατρίδα μου δέν αγαπώ άλλο τίποτας. Νάρθη ένας νά μού ειπή ότι θά πάγη ομπρός ή πατρίδα, στέργομαι νά μού βγάλη καί τά δυό μου μάτια. Ότι άν είμαι στραβός, καί ή πατρίδα μου καλά, μέ θρέφει, Αν είναι ή πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να χω, στραβός θανά είμαι. Οτι σ αύτείνη θά ζήσω,δέν έχω σκοπόν νά πάγω άλλου."

Μάνος Σαββιδάκης