Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ

 
Με την υπογραφή του Χρήστου Ροζάκη αλλά και του Κύπριου Λουκή Λουκαΐδη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαωμάτων κατακεραυνώνει την χώρα μας για θέματα που σχετίζονται με την «μακεδονική» και «τουρκική» μειονότητα.

του ΧΡHΣΤΟΥ ΜΠΟΚΑ

 Ένας Έλληνας που στο παρελθόν έχει διατελέσει Υπουργός Εξωτερικών πρωταγωνιστεί τα τελευταία χρόνια στο μπαράζ καταδικαστικών αποφάσεων εις βάρος της χώρας μας για θέματα που σχετίζονται με την «μακεδονική» και την «τουρκική» μειονότητα στην Ελλάδα.

Μία σειρά καταδικαστικών αποφάσεων του…. Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), οι οποίεςκατακεραυνώνουν την Ελλάδα για την άρνησή τους να αναγνωρίσει «μακεδονικούς» και «τουρκικούς» συλλόγους στην Ελλάδα, φέρει φαρδιά πάτιά την υπογραφή του κ. Χρήστου Ροζάκη, εκλεκτού του κ. Κώστα Σημίτη, ο οποίος το 1996 τον έχρισε υφυπουργό Εξωτερικών στην κυβέρνησή του.

Ο άνθρωπος που υποτίθεται ότι ως κυβερνητικό στέλεχος προάσπιζε τα εθνικά μας συμφέροντα και έδινε μάχη για τις Ελλήνικές θέσεις στο εξωτερικό, σήμερα ως αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου πρωταγωνιστεί στις καταδίκες της Ελλάδας, για θέματα μάλιστα για τα οποία και ο ίδιος διαμόρφωνε πολιτική ως υφυπουργός Εξωτερικών.

Με την ψήφο του, αλλά και με αυτή του Κύπριου προέδρου του ΕΔΑΔ κ. Λουκή Λουκαΐδη, το Δικαστήριο του Στρασβούργου δικαίωσε ομόφωνα τους «Μακεδόνες» της Φλώρινας και τους «Τούρκους» της Θράκης σε τρεις τουλάχιστον περπτώσεις.

Οι συγκεκριμένες αποφάσεις μάλιστα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν είναι μία απλή, τυπική διαδικασία, καθώς, σύμφωνα με έγκυρους νομικούς, επηρεάζει την στάση άλλων κρατών στα Ελληνικά εθνικά ζητήματα.

Χαρακτηριστική, άλλωστε, είναι η περίπτωση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών (Στέιτ Ντιπάρτμεντ), το οποίο όλα τα προηγούμενα χρόνια στις αναφορές του για την Ελλάδα χαρακτήριζε τη μειονότητα της Θράκης «μουσουλμανική», ενώ τώρα «τουρκική«, παραπέμποντας, μεταξύ άλλων, και στις συγκεκριμένες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

«Μακεδονική» μειονότητα

Οκτώβριος του 2005 και η οκταμελής σύνθεση του 1ου Τμήματος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, του οποίουπροεδρεύει ο Κύπριος ευρωδικαστής κ. Λουκαΐδης και στο οποίο συμμετέχει ως μέλος και εισηγητής ο Έλληνας ευρωδικαστής κ. Ροζάκης, εκδικάζει την υπόθεση του σωματείου «Ουράνιο Τόξο», το οποίο δραστηριοποιείται κυρίως στην περιοχή της Φλώρινας και μάχεται για την αναγνώριση «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα.

Το «Ουράνιο Τόξο» προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατηγορώντας το Ελληνικό κράτος, επειδή οι Ελληνικές αρχές υποχρέωσαν την οργάνωση νακατεβάσει επιγραφή που είχε αναρτηθεί στη λεγόμενη «μακεδονική» γλώσσα και η οποία έγραφε «Βίνο – Ζίτο -Λερίνσκι Κομιτέτ».

Η φράση αυτή, σύμφωνα με τις επίσημες παρατηρήσεις του υπουργού Εξωτερικών που κατατέθηκαν στο ΕΔΑΔ για την συγκεκριμένη υπόθεση, «χρησιμοποιήθηκεκατά την εποχή του εμφυλίου πολέμου στη Μακεδονία από τους επιδιώκοντες να στραφούν κατά της Ελληνικής επικράτειας και να καταλάβουν τη Φλώρινα. Η έκφραση «Βίνο – Ζίτο» προκαλεί άμεσους συνειρμούς στους κατοίκους της περιοχής, καθώς υπήρξε σύνθημα μιας εποχής που οδήγησε σε διχασμό και δεινά».

Αν και με βάση όλες τις διεθνείς συνθήκες δεν τίθεται θέμα «μακεδονικής»μειονότητας στην Ελλάδα, ο κ. Ροζάκης, ο κ. Λουκαΐδης και οι υπόλοιποι δικαστέςδικαιώνουν ομόφωνα το «Ουράνιο Τόξο»!

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε ομόφωνα την χώρα μας (με την υπογραφή του πρώην Έλληνα υφυπουργού Εξωτερικών φαρδιά πλατιά στην απόφαση), σημειώνοντας παράλληλα ότι «Ουράνιο Τόξο» είναι νόμιμο σωματείο που ως στόχο έχει την υπεράσπιση της «μακεδονικής» μειονότητας που ζει στην Ελλάδα»!

Αυτό ακριβώς ήταν και το σημείο της απόφασης που ανησύχησε τους Έλληνες διπλωμάτες, οι οποίοι αναφέρουν ότι «με αυτό το τρόπο επικυρώνεται η ύπαρξη «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα».

Ενδεικτικό επίσης της στάσης των κυρίων Λουκαΐδη και Ροζάκη στην συγκεκριμένη υπόθεση είναι ότι υποχρέωσαν την Ελλάδα να καταβάλει αποζημίωση στους εκπροσώπους του «Ουράνιου Τόξου» ύψους 35.000 ευρώ, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση δύο εκ των μελών του Δικαστηρίου.

Προστασία στα όργανα ανθελληνικής προπαγάνδας

Οι συγκεκριμένοι ευρωδικαστές όμως έχουν στοβιογραφικό τους και άλλες καταδικαστικές αποφάσεις για την χώρα μας.

Συγκεκριμένα, στις 13 Ιουλίου του 2006 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, στο οποίο προήδρευε ο κ. Λουκαΐδης και συμμετείχε ως μέλος ο κ. Ροζάκης, αποφάσισε ομόφωνα ότι η χώρα μας παραβίασε το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης (δικαίωμα ελευθερίας στη συνείδηση και στην θρησκευτική πίστη). Η υπόθεση αφορούσε στην περίπτωσητου αποκαλούμενου «ψευδομουφτή» Ξάνθης Μεχμέτ Εμίν Αγά, ο οποίος είχε εκλεγεί μουφτής από το μειονοτικό σώμα, αλλά δεν είχε αναγνωριστεί από το Ελληνικό κράτος.

Τα Ελληνικά Δικαστήρια είχαν διώξει ποινικά επτά φορές τον «ψευδομουφτή» για αντιποίηση αρχής και τον είχαν καταδικάσει επειδή εξέδωσε ανακοινώσεις θρησκευτικού περιεχομένου χωρίς να έχει επίσημα την ιδιότητα του μουφτή.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όμως, είχε αντίθετη άποψη καικαταδίκασε την Ελλάδα. Όπως αναφέρουν διπλωμάτες του υπουργείου Εξωτερικών, ο κ. Ροζάκης από την εμπειρία του ως υφυπουργός στο ίδιο υπουργείο θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι «»ψευδομουφτήδες» της Ξάνθης και της Κομοτηνής, όπως και οι περισσότεροι «τουρκικοί» σύλλογοι της Θράκης, συντάσσονται στην γραμμή του τουρκικού προξενείου της περιοχής προβάλλοντας την τουρκική προπαγάνδα, χωρίς να έχουν καμία σχέση με θρησκευτικά και πνευματικά καθήκοντα».

Χαρακτηριστικός είναι άλλωστε ο πύρινος λόγος του σημερινού «ψευδομουφτή» Ξάνθης Αχμέτ Μετέ όπως παρουσιάζεται στο βίντεο που έφερε στη δημοσιότητα το «Θέμα», στο οποίο αποκαλεί τους Έλληνες «γκιαούρηδες»,υποδεικνύει προς τη μειονότητα πως «ο τούρκος μόνο με τούρκο μπορεί να γίνει φίλος» και την καλεί να ακολουθήσει το σύνθημα «τουρκική ψήφος σε τούρκο«.

Οι καλύτεροι σύμμαχοι των… Τούρκων

Το δίδυμο των ευρωδικαστών, όμως, φαίνεται ότι έχειεξελιχθεί σε ….. δήμιο για την Ελλάδα. Πριν από λίγες εβδομάδες η επταμελής σύνθεση του 1ου Τμήματος, του οποίου προήδρευε ο κ. Λουκαΐδης και συμμετείχε ο κ. Ροζάκης, καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος του «συνεταιρίζεσθαι» (άρθρο11 της Ε.Σ.),επειδή τα δικαστήρια της χώρας μας αρνούνται από το 1995 να αναγνωρίσουν τη νόμιμη σύσταση του σωματείου «Σύλλογος Νεολαίας Μειονότητας Έβρου».

Τα Ελληνικά δικαστήρια είχαν επικαλεστεί ότι ο σκοπός τηςίδρυσης του συλλόγου, όπως αναφέρεται στο καταστατικό του, είναι «η εκπαίδευση των νέων στης παραδόσεις της «τουρκικής» μειονότητας». Το γεγονός αυτό και σύμφωνα με την συνθήκη της Λοζάνης που μιλά για θρησκευτική – μουσουλμανική και όχι εθνική – τουρκική μειονότητα προκαλεί σύγχυση και δημιουργεί την εντύπωση ότι υπήκοοι ξένης χώρας, και συγκεκριμένα τουρκικής εθνικότητας, κατοικούν μόνιμα στην Ελλάδα.

Οι ευρωδικαστές όμως είχαν και πάλι αντίθετη άποψη. Τοσκεπτικό της καταδικαστικής απόφασης αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι αληθινός σκοπός του σωματείου είναι να προωθήσει την ιδέα ότι υπάρχει τουρκική εθνική μειονότητα στην Ελλάδα, αυτό δεν αποτελεί απειλή προς τη δημοκρατική κοινωνία».

Τα μέλη μάλιστα του συγκεκριμένου συλλόγου υποστήριξαν ενώπιον του ΕΔΑΔ ότι η Συνθήκη της Λοζάνης δεν απαγορεύει στα μέλη των μειονοτήτων να αυτοπροσδιορίζονται με το επίθετο «τούρκοι».

Η απόφαση αυτή, όμως, σύμφωνα με έγκυρους νομικούς,θέτει ευθέως θέμα συλλογικού και όχι μόνο ατομικού εθνικού προσδιορισμού. Με άλλα λόγια, ανοίγει τον δρόμο για την επίσημη ανγνώριση εθνικής «τουρκικής» μειονότητας στην Ελλάδα.

Επιπλέον, προσθέτουν, δείχνει και την πορεία που θα έχει η εκδίκαση της προσφυγής μουσουλμάνων κατοίκων της Ξάνθης κατά των αποφάσεων ελληνικών διακαστηρίων να εγγράψουν ως νόμιμη την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης».Ότι δηλαδή το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα δικαιώσει την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης».

Πανηγυρίζουν οι Τούρκοι

«Θρίαμβος των (σ.σ.:αυτοαποκαλούμενων) Τούρκων της Δυτικής Θράκης με τη βοήθεια του κ. Ροζάκη και του κ. Λουκαΐδη» :αυτά αναφέρει στην ανακοίνωση της η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης(ΕΟΤΔΘ) μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου να δικαιώσουν τον «Σύλλογο Νεολαίας Μειονοτήτων Έβρου». Προσθέτουν μάλιστα ότι «η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αναγνωρίσει την τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης«, καθώς και ότι η «απόφαση ανοίγει τον δρόμο για την δικαίωση και άλλων μειονοτήτων σε όλη την Ελλάδα».

Εντυπωσιακές επίσης είναι και οι δηλώσεις του προέδρου της ΕΟΤΔΘ κ. Χαλίτ Χαμπίπογλου πουευχαριστεί τον κ. Χρήστο Ροζάκη και τον κ. Λουκή Λουκαΐδη, αναφέροντας ότι » το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές της απόφασης ήταν ένας Έ λληνας και ένας Ελληνοκύπριος ευρωδικαστής δείχνει ξεκάθαρα πόσο δίκιο έχουν οι τούρκοι της Δυτικής Θράκης». Συμπληρώνει μάλιστα πως » η Ελλάδα πλέον είναι υποχρεωμένη να αναγνωρίσει την τουρκική ταυτότητα της μειονότητας».

Χρήστος Ροζάκης

Ο εκλεκτός του Σημίτη που «κρέμασε» την Ελλάδα

Κι όμως στον άνθρωπο που υποστηρίζει ότι η μειονότητα της Θράκης πρέπει να αναγνωριστεί είχαμε αναθέσει να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας μας ως υφυπουργός Εξωτερικών.

Εμφανίστηκε στο προσκήνιο στις 25 Σεπτεμβρίου του 1996, όταν ο τότε πρωθυπυργός κ. Κώστας Σημίτης τον έχρισε ως υφυπουργό Εξωτερικών.

Η αμοιβαία εκτίμηση των δύο ανδρών καθώς και η ιδιότητά του ως καθηγητή του Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αποτέλεσαν το εισιτήριο για την αναρίχησή του στον υπουργικό θώκο.

Διέγραψε, όμως, σύντομη σταδιοδρομία, καθώς η «ασυμφωνία» χαρακτήρων με τον τότε υπουργό κ. Θεόδωρο Πάγκαλο τον οδήγησε σε παραίτηση έπειτα από πέντε μήνες. Ωστόσο δεν έμεινε χωρίς δουλειά, καθώς λίγους μήνες μετά η κυβέρνηση τον έστειλε στο Στρασβούργο ως ευρωδικαστή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ).

Ο λόγος για τον κ. Χρήστο Ροζάκη, τον Έλληνα ευρωδικαστή και αντιπρόεδρο σήμερα του ΕΔΑΔ, ο οποίος ως φαίνεται έχει εξελιχθεί σε δήμιο της χώρας μας, ιδιαίτερα σε θέματα μειονοτήτων.

Πως όμως δικαιολογείται το γεγονός ένας άνθρωπος που έχει διετελέσει στο παρελθόν υφυπουργός Εξωτερικών, επιφορτισμένος με την προάσπιση των εθνικών ζητημάτων της χώρας και γνώστης της μειονοτικής πραγματικότητας, να καταδικάζει την Ελλάδα η οποία δεν αναγνωρίζει «μακεδονικούς» συλλόγους στη Φλώρινα και «τούρκικους» στη Θράκη;

Ή τουλάχιστον – όπως αναρωτιούνται νομικοί και διπλωματικοί κύκλοι - γιατί ο κ. Ροζάκης δεν ασκούσε το δικαίωμα της εξαίρεσής του από τις συγκεκριμένες υποθέσεις ώστε όσοι «βλέπουν» «τουρκική» και «μακεδονική» μεινότητα στην Ελλάδα να μην επικαλούνται αποφάσεις που τους δικαιώνουν, και μάλιστα από έναν άνθρωπο που έχει διατελέσει υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας;

Καθολική άποψη είναι ότι » ο κάθε ευρωδικαστής σκέπτεται και συμπεριφέρεται ως πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης».Σύμφωνα όμως με όσους γνωρίζουν τις απόψεις του κ. Ροζάκη δεν θα περίμεναν διαφορετική τοποθέτηση από τον Έλληνα ευρωδικαστή και υπέρμαχο του σχεδίου Ανάν για το Κυπριακό.

Ο ίδιος είχε άλλωστε δηλώσει πως η υπουργοποίησή του είχε και ένα αρνητικό επακόλουθο, ότι δηλαδή του αφαιρέθηκε η δυνατότητα κριτικής παρέμβασης σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Παρέμβασης, όπως η δημοσίευση μελέτης σε ξένα επιστημονικά έντυπα με τίτλο «Η διεθνής προστασία των μειονοτήτων στην Ελλάδα», στο οποίο εκφράζει τια απόψεις του για την κατάσταση των μειονοτήτων στη χώρα μας.

Ορισμένες από τις προσωπικές απόψεις του κ. Ροζάκηπου παραθέτονται στο συγκεκριμένο άρθρο αναφέρουν:«Όσον αφορά τους τουρκόφωνους μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης, είναι σαφές ότι πληρούν τους όρους για να χαρακτηριστούν εθνοτική ομάδα».

Με άλλα λόγια δηλαδή ο κ. Ροζάκης θεωρεί πω η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης πρέπει να αναγνωριστεί ως «τουρκική».

Για να στηρίξει μάλιστα τη συγκεκριμένη του άποψη, επιχειρηματολογεί λέγοντας ότι «η Συνθήκη της Λοζάνης δεν καθορίζει κατ’ ανάγκη τη φύση της μειονότητας στη Θράκη ως θρησκευτικής» - επιχείρημα όμοιο με αυτό που προβάλλουν τα τελευταία χρόνια οι «τουρκικοί» σύλλογοι της Ξάνθης και της Κομοτηνής για να υπερασπιστούν τη νομιμότητά τους.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον συγγραφέα του άρθρου και ενάντια στη κρατούσα αντίληψη, «στην Ελλάδα υπάρχει σλαβοφωνη μειονότητα». Προσθέτει μάλιστα ότι «Σλαβόφωνοι μοιράζονται κοινή εθνοτική καταγωγή με τους γειτονικούς πληθυσμούς στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας».

Να τους χαιρόμαστε...!


Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου