"Μερικές σκέψεις στους φίλους της ΟΜ.Α.Σ που ,παραφράζοντας τον ποιητή, δεν σας γνωρίζω από την όψη, σας γνωρίζω ,όμως, από την κόψη, και κάπου από τα παλιά –εδώ και δεκαετίες- σας βρίσκω μέσα μου.
Μέσα μου, από τότε που κρινόταν οι ιδεολογίες.
Πολύ πριν ευτελίσουνε τη ζωή μας .
Πολύ πριν η πολιτική των 20:30 στα παράθυρα της μικρής οθόνης να είναι η κυρίαρχη πολιτική του τόπου μας.
Πολύ πριν τη γενική κατεδάφιση.
Μερικές σκέψεις ,έτσι ,γιατί το χρωστώ σε μένα, μα προπάντων σε σας ,στους απροσκύνητους στα χρόνια της γενικευμένης δουλοφροσύνης.
Ας με συγχωρήσετε που θα σκεφτώ για λίγο δυνατά.
Λίγο γιατί νοιώθω την ανάγκη να συνομιλήσουμε .
Είναι ανάγκη και μάλιστα επείγουσα να βρούμε τη φωνή μας, να φωνάξουμε, να καταγγείλουμε αλλά να μη μείνουμε μόνο εκεί .
Υπάρχει ανάγκη να λειτουργήσουμε ως κοινωνία πολιτών.
Ως κοινωνία που θα ξεχωρίζουν ευφυείς νέοι άνθρωποι, που θα ενσαρκώνουν μια κοινωνική δυναμική, με γλώσσα απελευθερωμένη από τα εισαγόμενα ιδεολογήματα, με πολιτική που θα προδίδει έγνοια και πόνο για την αδικαίωτη Ελλάδα, που θα αντιστέκεται στα μηχανιστικά μοντέλα των πολιτικών αφεντάδων.
Νέων ανθρώπων, όπου θα αντιλαμβάνονται το μόχθο, τη πίκρα τη κακουχία του Έλληνα που δεν θα είναι μέρος της κοινωνικής μας αποτυχίας ,που θα αντιλαμβάνονται τι σημαίνει Ελλάδα και τι ελληνισμός.
Και δεν είναι λίγοι αυτοί.
Είναι πολλοί πάρα πολλοί.
Είναι όλοι αυτοί που δεν πηγαινοερχόταν και δεν πηγαινοέρχονται μπαμπέσικα και ληστρικά στα χρηματιστήρια των υπουργείων,των Αγορών, που δεν συμμετείχαν και δεν συμμετέχουν στην ασυδοσία και στην αναίδεια του νεοελληνικού μας βίου.
Που δεν συμμετέχουν στη πολιτική του θεάματος.
Γίναμε θέαμα τελικά.
Ας μου συγχωρήσετε.
Η Ελλάδα πεθαίνει και τη σκοτώνουν όλοι αυτοί οι ψεύτικοι, οι κωμικοί, οι
πιθηκίζοντες ρόλους , που απαιτεί ακόμα δυστυχώς το θέαμα, ΕΤΣΙ για τις εντυπώσεις.
Δεν υπάρχει προηγούμενο, λαού που να ανακυκλώνεται η παρακμή του δεκαετίες και οι υπεύθυνοι αυτής της αμοραλιστικής πράξης να την βαφτίζουν πρόοδο και ανάπτυξη και να μη ντρέπονται.
Και τώρα ,τούτη την ώρα της εσχάτης κοινωνικής ,ηθικής και πολιτικής χρεοκοπίας, ΤΙ;;
Πώς θα αντιταχθούμε σε αυτή την πολιτική, ηθική παρακμή;
Κάποτε, κατά καιρούς, αποδεικνύει η ιστορία ,βρισκόταν λίγοι γενναίοι που με βόμβες τρομοκρατούσαν τους τυράννους , ανατίναζαν γοργοποτάμους , και έσωσαν την Ελλάδα ως τόπο ,ως μνήμη, ως χώρα ηρώων, φιλοσόφων και ποιητών.
Σήμερα κάποιοι άλλοι γενναίοι πρέπει να θυμίσουν σε όλους αυτούς τους διαχειριστές την ιστορία αυτή και να τους ενημερώσουν ότι το χάπι της ευθανασίας και των ψευδαισθήσεων δεν θα το καταπιούμε.
Αυτό το χρέος είναι δικό σας.
Αυτό το χρέος ανήκει σε όλους μας.
Ας αρχίσετε ένα διάλογο μνήμης και ιστορίας αυτού του ηθικού και διανοητικού φασισμού που επικράτησε δεκαετίες τώρα στην πολιτική και μας οδήγησε στην ηθική ,κοινωνική και αισθητική μας χρεοκοπία.
Μόνο έτσι θα οδηγηθούμε σε μια νέα πολιτική για τον τόπο ,μόνο έτσι θα κλείσει ένας ιστορικός κύκλος ΝΤΡΟΠΗΣ.
Πολύ πριν η πολιτική των 20:30 στα παράθυρα της μικρής οθόνης να είναι η κυρίαρχη πολιτική του τόπου μας.
Πολύ πριν τη γενική κατεδάφιση.
Μερικές σκέψεις ,έτσι ,γιατί το χρωστώ σε μένα, μα προπάντων σε σας ,στους απροσκύνητους στα χρόνια της γενικευμένης δουλοφροσύνης.
Ας με συγχωρήσετε που θα σκεφτώ για λίγο δυνατά.
Λίγο γιατί νοιώθω την ανάγκη να συνομιλήσουμε .
Είναι ανάγκη και μάλιστα επείγουσα να βρούμε τη φωνή μας, να φωνάξουμε, να καταγγείλουμε αλλά να μη μείνουμε μόνο εκεί .
Υπάρχει ανάγκη να λειτουργήσουμε ως κοινωνία πολιτών.
Ως κοινωνία που θα ξεχωρίζουν ευφυείς νέοι άνθρωποι, που θα ενσαρκώνουν μια κοινωνική δυναμική, με γλώσσα απελευθερωμένη από τα εισαγόμενα ιδεολογήματα, με πολιτική που θα προδίδει έγνοια και πόνο για την αδικαίωτη Ελλάδα, που θα αντιστέκεται στα μηχανιστικά μοντέλα των πολιτικών αφεντάδων.
Νέων ανθρώπων, όπου θα αντιλαμβάνονται το μόχθο, τη πίκρα τη κακουχία του Έλληνα που δεν θα είναι μέρος της κοινωνικής μας αποτυχίας ,που θα αντιλαμβάνονται τι σημαίνει Ελλάδα και τι ελληνισμός.
Και δεν είναι λίγοι αυτοί.
Είναι πολλοί πάρα πολλοί.
Είναι όλοι αυτοί που δεν πηγαινοερχόταν και δεν πηγαινοέρχονται μπαμπέσικα και ληστρικά στα χρηματιστήρια των υπουργείων,των Αγορών, που δεν συμμετείχαν και δεν συμμετέχουν στην ασυδοσία και στην αναίδεια του νεοελληνικού μας βίου.
Που δεν συμμετέχουν στη πολιτική του θεάματος.
Γίναμε θέαμα τελικά.
Ας μου συγχωρήσετε.
Η Ελλάδα πεθαίνει και τη σκοτώνουν όλοι αυτοί οι ψεύτικοι, οι κωμικοί, οι
πιθηκίζοντες ρόλους , που απαιτεί ακόμα δυστυχώς το θέαμα, ΕΤΣΙ για τις εντυπώσεις.
Δεν υπάρχει προηγούμενο, λαού που να ανακυκλώνεται η παρακμή του δεκαετίες και οι υπεύθυνοι αυτής της αμοραλιστικής πράξης να την βαφτίζουν πρόοδο και ανάπτυξη και να μη ντρέπονται.
Και τώρα ,τούτη την ώρα της εσχάτης κοινωνικής ,ηθικής και πολιτικής χρεοκοπίας, ΤΙ;;
Πώς θα αντιταχθούμε σε αυτή την πολιτική, ηθική παρακμή;
Κάποτε, κατά καιρούς, αποδεικνύει η ιστορία ,βρισκόταν λίγοι γενναίοι που με βόμβες τρομοκρατούσαν τους τυράννους , ανατίναζαν γοργοποτάμους , και έσωσαν την Ελλάδα ως τόπο ,ως μνήμη, ως χώρα ηρώων, φιλοσόφων και ποιητών.Σήμερα κάποιοι άλλοι γενναίοι πρέπει να θυμίσουν σε όλους αυτούς τους διαχειριστές την ιστορία αυτή και να τους ενημερώσουν ότι το χάπι της ευθανασίας και των ψευδαισθήσεων δεν θα το καταπιούμε.
Αυτό το χρέος είναι δικό σας.
Αυτό το χρέος ανήκει σε όλους μας.
Ας αρχίσετε ένα διάλογο μνήμης και ιστορίας αυτού του ηθικού και διανοητικού φασισμού που επικράτησε δεκαετίες τώρα στην πολιτική και μας οδήγησε στην ηθική ,κοινωνική και αισθητική μας χρεοκοπία.
Μόνο έτσι θα οδηγηθούμε σε μια νέα πολιτική για τον τόπο ,μόνο έτσι θα κλείσει ένας ιστορικός κύκλος ΝΤΡΟΠΗΣ.
μία φίλη της ΟΜ.Α.Σ."
για την δημοσίευση:M.Φ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου